İnternet Bağımlılığı ve Süreçsel Drama: Bir Bağımlılığın Önlenebilir

Öz

Bu çalışmada, süreçsel drama yaklaşımından yararlanılmıştır. Süreçsel dramanın temel özellikleri noktalar göz önünde tutularak; katılımcılar için öğrenme alanının (internet bağımlılığı) bir amaç içinde ele alınması gerekliliği benimsenmiştir. Ayrıca uzman mantosu yaklaşımı içinde, bir işletme kurulmuş (danışmanlık hizmeti veren bir kurum), katılımcılardan bağımsız bir müşteri kurgulanmış (çocuğu internet bağımlısı olan ve bir bağımlılıkla mücadele merkezi kurmak isteyen bir anne) ve çalışanlara (katılımcılar) yer verilmiştir. Katılımcılar, çalışanlar olarak, bir problem tanımlamakta, diğer bir deyişle, internet bağımlılığı konusunu nesneleştirmektedir. Süreçsel drama yaklaşımının bir diğer katkısı da, katılımcılarda, kısa sürede, “biz” duygusunu oluşturmasıdır. Katılımcılar ve lider, birlikte, hayali bir görevi yerine getirebilmek için çeşitli rolleri denemekte ve bir araştırma sürecini işletmektedir.  Oturumlar boyunca, süreçsel drama yaklaşımı temelinde, ilgili yöntem ve teknikler sentezlenmeye çalışılarak, internet bağımlısı olan bir çocuğun annesine yardım süreci kanalıyla, katılımcıların ilgileri örgütlenmeye çalışılmıştır.

Çalışmayı değerlendirmek için kullanılan veri toplama araçları;  katılımcıların drama çalışmaları öncesinde internet bağımlılığına ilişkin bilgilerini yoklamak amacıyla açık uçlu sorulardan oluşan bir ön test, çalışmanın sonunda da aynı soruların sorulduğu bir son test uygulanmış ve aradaki fark olup olmadığına bakılmıştır. Ayrıca katılımcıların çalışma boyunca ürettikleri, mektup, gazete, afişler, çalışma değerlendirme yazıları gibi materyaller incelenerek içerik analizi yapılmıştır. Çalışmada, internet bağımlılığının nedenleri, oluşumu, etkileri ve mücadele yöntemleri üzerine katılımcıların bilgi ve yaşantılarının ilerletilmesine çalışılmıştır. Gerek katılımcıların ifadeleri ve yarattıkları ürünler, gerekse liderin gözlemleri bu konuda bir başarı sağlandığını göstermektedir.