Yaratıcı Drama Yöntemiyle Yapılan Grup Çalışmasının Cinsiyet Ayrımcılığına Etkisi
Öz
Bu araştırmada, yaratıcı drama yönteminin cinsiyet ayrımcılığına etkisi incelenmiştir. Araştırma, Ankara ili, Çankaya ilçesinde bir ilköğretim okulunda çocukları öğrenim gören annelerle yürütülmüştür. Araştırmaya 16 deney, 16 kontrol grubu üyesi olmak üzere toplam 32 kadın katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Toplumsal Cinsiyet Algısı Ölçeği ve soru formu kullanılmıştır. Araştırma, kontrol gruplu ön test-son test modelinin kullanıldığı deneysel bir çalışmadır. Deney grubuna araştırmacılar tarafından hazırlanan “Yaratıcı Drama Programı” 12 oturum olarak uygulanmıştır. Her bir oturum, yaklaşık 120 dakika olarak gerçekleştirilmiştir. Kontrol grubuna yönelik olarak araştırmacılar tarafından herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Araştırmada nicel ve nitel veriler elde edilmiştir. Nicel verilerin analizinde, deney ve kontrol grubunun ön test puanları arasındaki eşitliği, son test puanları arasındaki farklılığı görebilmek için t testi kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubunun ön test-son test puanları arasındaki farkı bulabilmek için tekrarlı ölçümlerde varyans analizi kullanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarından elde edilen sonuçlara göre, deney grubundakileri toplumsal cinsiyet algı düzeylerinin arttığı görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Kaynaklar
Acar, G. (2004). Beden emek tarih: diyalektik bir feminizm için. Kanat Yayınları, İstanbul.Acker, J. (1992). From sex roles to gender edınstitutions. Contemporary Sociology , Vol. 21, No: 5
Altınova, H.H. (2009). Yaratıcı drama yönteminin kadınların özsaygı düzeyine ve toplumsal cinsiyet bilincine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstütüsü, Ankara.
Arslan, A. (2003). Eşitsizliğin teorik temelleri: Etik teorisi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (2), 115-135.
Atauz, A.,Kardam, F.,Saktanber, A. ve Yalın, H.İ. ( 1999) . Toplumsal cinsiyet eğitimi el kitabı. Kadın İstihdamını Geliştirme Projesi T.C Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü
Cherry, A. L. (2005). Examining global social welfare ıssues. ThomsonBrooks/Cole, Belmont.
Demirbilek, S. (2007). Cinsiyet ayrımcılığın sosyolojik açıdan incelenmesi. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar Dergisi, 44 (511), 45-49.
Ensher, E.A., Grant-vallone, E.J. and Donaldson, S.I. (2001). Effects of perceived discrimination on job satisfaction, organizational commitment, organizational citizenshipbehavior, andgrievances”, Human Resource Development Quarterly, 12: 56-58.
Eren, A. (2005). Korku kültürü, değerler kültürü ve şiddet. Aile ve Toplum. Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 2 (8), 23-37
Esen, Y. (2002). İlköğretim ders kitaplarındaki kadın ve erkek resimlerine ilişkin bir inceleme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35 (1–2) 143–154.
Gender Discrimination. (Erişim: http://worldnet.scout.org/scoutpax/ en/8/8_genderdiscrimination_en, 08.09.2007)
GenderEquality: PracticeNote, November 2002. (Erişim: http://www.undp.org/policy/docs/ policynotes/gender-9dec02. doc, 07.09.2007).
Goodman, J.S.;Fields, D. ve Blum, T. (2003). Cracks in theglassceiling. Group-Organization Management, 28(4), 475-501
Foley, S.,Hang-Yue, N. andLoı, R.(2004). Antecedents and consequences of perceived genderdiscrimination: a social ıdentityperspective. Asia Pacific Journal of Management, 1-30.
Hablemitoğlu, Ş. (2005). Toplumsal cinsiyet yazıları. (İkinci Baskı, sy. 20-40). İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları.
Human Rights and EqualOpportunityCommision, 2006. (Erişim: www.humanrights.gov.au, 17.08.2007)
Jones, Melinda (2002); Social Psychology of Prejudice, PearsonEducation, New Jersey.
Kitiş, Y., ve Bilgici, S. Ş. (2007). Bir aile içi şiddet olgusu: Sır tutma ilkesi ile şiddeti ihbar etme yükümlülüğü arasındaki etik ikilem. Aile ve Toplum. Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 3 (11), 7-13.
Lockwood, R. (2004). Domesticandınternationalperpectives. ResearchQuarterly, Ocak Sayısı, 1-10
Lopez-Claros, A. ve Zahidi, S. (2005). Women’s empoverment: measuring the globalgendergap. Harvard Business Review Özel Raporu.
Markham, U. (1999). Baskı altındaki kadın. Birinci Basım, Ankara, ALFA Basım Yayım Dağıtım.
Marshall, G. (1999); Sosyoloji sözlüğü, (Çev.: Osman Akınhay/Derya Kömürcü), Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.
Martın, P.Y. (May 2006). Practising gender at work: furtherthoughts on reflexivity. Gender, Work and Organization, Vol. 13, Issue: 3.
Parlaktuna, İ,(2010). Türkiye’de cinsiyete dayalı mesleki ayrımcılığın analizi. Ege Akademik Bakış Dergisi, Cilt: 10 Sayı: 4 Ekim 2010 ss. 1217 – 1230
Parrıllo, V. N. (2002). Contemporary social problems. Fifth Edition, Allynand Bacon, Boston.
Savcı, İ. (1999). Toplumsal cinsiyet ve teknoloji. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, C. 54, Sa: 1.
Seyyar, A. (2002); Sosyal Siyaset Terimleri. Beta Basım Yayım, İstanbul.
Sullivan, T. J. (2003); Introduction to social problems.Sixth Edition, PearsonEducation, Boston.
Tan, M. (1979). Kadın: Ekonomik yaşamı ve eğitimi. Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları.
Ünal, I. (2003). İlköğretim okullarında demokratik okul ortamının oluşturulmasına kadın yöneticilerin katkısı. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 2003 Bahar- Yaz sayısı, 29-35
Zanden, J. W. Vander (1993); Sociology: Thecore. Third Edition, McGraw-Hill, New York.
Yoder, J. D. (2003); Women and gender. Transforming Psychology, Second Edition, Prentice Hall, New Jersey.
Refbacks
- There are currently no refbacks.
TUDEB is licensed under a Creative Commons License.
Copyright © 2016
Yaratıcı Drama Dergisi
Tüm Hakları Saklıdır