Yaratıcı Dramanın Kendini Tanıma Düzeyine Etkisi

Hasan Hüseyin Altınova, Elif Gökçearslan Çiftçi

Öz


Bu araştırmada, sosyal hizmet bölümünde öğrenim gören öğrencilerin kendilerini ifade etme becerileri üzerinde yaratıcı drama uygulamasının etkisi incelenmiştir. Araştırma, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü’nde seçmeli yaratıcı drama dersini alan 24 birinci sınıf öğrencisi ile yapılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak öğrencilerin kendilerini tanıttıkları metinler kullanılmıştır. Araştırma, ön test-son test modelinin kullanıldığı yarı deneysel bir çalışmadır. Öğrencilere araştırmacılar tarafından hazırlanan “Yaratıcı Drama Programı”, toplam 12 oturum olarak uygulanmıştır. Her bir oturum yaklaşık 180 dakika sürmüştür. Verilerin analizinde, içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Öğrencilerin kendilerini tanıttıkları metinlerin sözcük ve cümle sayımı yapılmış, içerik analizi yoluyla da metinlerden belli kategoriler oluşturulmuştur. Ön test-son test sözcük ve cümle sayımı arasındaki farkı bulabilmek için Wilconson İşaretli Sayılar Testi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, 12 haftalık yaratıcı drama uygulaması sonucunda öğrencilerin kendilerini tanıtırken cümle ve sözcük sayılarının arttığı, kendini ifade etme, kendine ait farkındalık oluşturma ve kendini tanıma düzeylerinin geliştiği belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler


kendini tanıma, kendini ifade, yaratıcı drama

Kaynaklar


Adalı, O. (2009). Anlamak ve Anlatmak. İstanbul: Pan Yayıncılık.

Adıgüzel, H. Ö. (2010). Eğitimde Yaratıcı Drama. Ankara: Naturel Yayınla

Aykaç, M.(2011). Türkçe öğretiminde çocuk edebiyatı metinleriyle kurgulanan yaratıcı drama etkinliklerinin anlatma becerilerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü

Ataseven, B.(2012). Nitel bilimsel araştırmalarda veri kalitesinin önemi, Marmara Üniversitesi İİB Dergisi, 33 (2), 543-564

Barr, L. K., Kahn, J. H. ve Schneider , W. J. (2008). Individual differences in emotion expression: hierarchical structure and relations with psychological distress, Journal of Social and Clinical Psychology, 27, No. 10,1045-1077.

Berry, D.S. ve Pennebaker, J.W. (1993). Nonverbal and verbal emotional expression and health. Psychotherapy And Psychosomatics, 59, 11-19.

Bilgin, N. (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi: Teknikler ve Örnek Çalışmalar. Ankara: Siyasal Kitabevi.

Corbin, J. M. & Strauss, A. C. (2007). Basics Of Qualitative Research: Techniques And Procedures For Developing Grounded Theory. Thousand Oaks, CA: Sage Publication.

Cüceloğlu D (1998). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Dökmen,Ü. (2010). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Remzi Kitabevi

Elliott, I, Coker, S. (2008). Independent self-construal, self-reflection, and self-rumination: a path model for predicting happiness, Australian Journal of Psychology, 60 (3):127–134.

Gökçe, O. (2006). İçerik Analizi Kuramsal ve Pratik Bilgiler. Ankara: Siyasal Kitabevi

Jack, K, Miller, E. (2008). Exploring self-awareness in mental health practice. Mental Health Practice, 12 (3):31-35.

Kaba, H. ve Özdemir Şimşek, P.(2013). İlköğretim bölümü yüksek lisans öğrencilerinin fen ve teknoloji öğretiminde yaratıcı drama yönteminin uygulanılmasına ilişkin görüşleri. Erişim tarihi: 086.01.2014. http://kongre.nigde.edu.tr /xufbmek/ dosyalar/ tam_metin/pdf/2485-30_05_2012- 22_52_27.pdf

Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, Ilkeler, Teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kennedy-Moore, E. & Watson, J.C. (2001). How and when emotional express help? Review of General Psychology, 5 (3), 187-212.

Merriam, S. (1998). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. San Francisco: Jossey-Bass.

Özcan, A.(2006). Hemşire-Hasta İlişkisi ve İletişim. Ankara: Sistem Ofset

Pennebaker, J.W. & Graybeal, A. (2001). Patterns of natural language use: disclosure, personality and social ıntegration. Current Directions in Psychological Science, 10 (3), 90-93.

Rogers C.R. (2003). Etkileşim Grupları. Ankara: Ege Matbaacılık.

Rothman, J.C. (1999). The Self-Awareness Workbook for Social Workers. Allyn and Bacon,

San, İ. (1991). Eğitimde yaratıcı drama. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23, 2.

Silvia, P.J. (2002). Self-awareness and emotional intensity. Cognıtıon And Emotıon, 16 (2): 195–216.

Tavşancıl, E. ve Arslan, A. E. (2001). Sözel, Yazılı ve Diğer Materyaller İçin İçerik Analizi ve Uygulama Örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınevi

Üstün B, Akgün E, Partlak, N. (2005). Hemşirelikte İletişim Becerileri Öğretimi. İzmir: Okullar Yayınevi

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık


Tam Metin: PDF

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Creative Commons Lisansı
TUDEB is licensed under a Creative Commons License.

Copyright © 2016

Yaratıcı Drama Dergisi

Tüm Hakları Saklıdır