Yaratıcı Drama Yöntemiyle Verilen Toplumsal Cinsiyet Eğitimi Programının Değerlendirilmesi
Öz
Bu araştırmanın amacı yaratıcı drama yöntemiyle verilen toplumsal cinsiyet eğitimi programının değerlendirmektir. Araştırmanın çalışma grubu Mamak Belediyesi Toplum Merkezinden ve 75. Yıl Çağdaş Kadın Gençlik Vakfı Toplum Merkezinden hizmet alan kadınlardır. Araştırma, deneysel desenin öntest-sontest kontrol grup modelinden yararlanılarak yapılmıştır. Araştırmada deney grubunda yaratı drama yöntemine, kontrol grubunda hiçbirşey uygulama yapılmaksızın uygulanmıştır. Kadınların toplumsal cinsiyet algılarını belirlemek için “Toplumsal Cinsiyet Algısı” ölçeği öntest, sontest, ve kalıcılık testi olarak kullanılmıştır. Programın değerlendirilmesi için de “Program Değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Elde edilen bulgulardan, yaratıcı drama programının uygulandığı deney grubu ile hiç bir şeyin uygulanmadığı kontrol grubu arasında Toplumsal Cinsiyet Algısı Ölçeği Puanlarının öntest sonuçları bakımından anlamlı derecede farklılık görülmemesine rağmen öğrencilerin sontest sonuçları bakımından Deney Grubu lehine önemli bir fark olduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca deney grubunda toplumsal cinsiyet algılarının kalıcılığını sağlamaya ilişkin puanları, hiçbir şeyin uygulanmadığı kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu görülmektedir. Kadınların program değerlendirme formuna yazdıkları geri bildirimlerinde kadınların program sayesinde geliştiğini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynaklar
Alkan A. (2005). Yerel yönetimler ve cinsiyet kadınların kentte görünmez varlığı. Ankara: Dipnot Yayınları.
Altınova, H.H. ve Duyan, V. (2013). Toplumsal cinsiyet algısı ölçeğinin geçerlik güvenirlik çalışması. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24, (2), 9-22
Atauz, A. Kardam, F. Saktanber, A. vd. (1999). Toplumsal cinsiyet eğitimi el kitabı. Ankara: Yayınlanmamış eğitim materyali, KSSGM.
Bhasin, K. (2003). Toplumsal cinsiyet “bize yüklenen roller”. (K. Ay, Çev.). İstanbul: Kadın Dayanışma Vakfı Yayınları.
Bora, A (2012). Toplumsal cinsiyete dayalı ayrımcılık. Ayrımcılık: Çok Boyutlu Yaklaşımlar. (Der: Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan) İstanbul bilgi üniversitesi yayınları
Bora, A. (2010). Kadınların sınıfı. İletişim Yayınları, İstanbul
Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler. Ankara: Pegem A, Yayıncılık.
Connell, R.W. (2003). The role of men and boys in achieving gender equality. 29.07.2012, http://www.un.org/womenwatch/daw/egm/menboys2003/Connell-bp.pdf.
Çamur, G. (2002). Kentleşme sürecinde gecekondulaşma ve toplum merkezleri. Sosyal Hizmet Sempozyumu 1998 (Antalya) Bildirileri, Kentleşme Sürecinde Sosyal Hizmet, H.Ü Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayını, 45–50
Fichter, J. (1994). Sosyoloji nedir. Çeviren: N. Çelebi. Ankara: Atilla Kitabevi.
Günay, G. ve Bener, Ö. (2011). Aile içi yaşamı algılama biçimleri. TSA / Yıl: 15 S: Aralık
Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi-kavramlar, ilkeler, teknikler. 10.Baskı. Nobel Yayınevi. Ankara.
Mackie, D. M., Hamilton, D. L., Susskind, J. ve Rosselli, F. (1996). Social psychological foundations of stereotype formation. (Derleyenler: C. N. Macrae, C. Stangor ve M. Hewstone), Stereolype And Stereotyping Ny: Guilford, 41–47
Moya, M. Expósito, F. ve Ruiz, J. (2000). Close relationships, gender, and career salience. Sex Roles 42,9-10,825-846.
Poole, R. (1993). Ahlak ve modernlik. (M. Küçük, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Powell , G.N. ve Greenhaus, J.H. (2010). Sex, Gender, and Decisions at The Family - Work Interface. Journal of Management. 36 (4),1011-1039.
Sakallı-Uğurlu,N. (2003). Cinsiyetçilik: kadınlara ve erkeklere ilişkin tutumlar ve çelişik duygulu cinsiyetçilik kuramı. Türk Psikoloji Yazıları, 6 (11–12), 1–20
Savran, G. A. (2008). Kadının görünmeyen emeği.(10-16). İkinci Basıma Önsöz içinde G. Savran ve N. Tura Demiryontan, İstanbul: Yordam Kitap.
Sayılan, F. (1993). Kadın eğitimine feminist bir yaklaşım çankaya belediyesi 100. yıl kültür evinde uygulamalı bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Scott, J. W. (2007). Toplumsal cinsiyet: faydalı bir tarihsel analiz kategorisi. (A. T. Kılıç, Çev.). İstanbul: Agora Kitaplığı.
Stromquist, N.P. (2002). Education as a means for empowering women, rethinking emporerment: gender and development in a global/local world. (Ed. Jane L. Parpart, Shirin M. Rai, Katleen Staudt. Çev: Fevziye Sayılan), London: Routledge.
Tanrıöver, H. (2003). Türkiye’de televizyon kültürü ve kadınlar. kadın yaşantıları. (Yayına Haz. Ayşegül Yaraman) İstanbul: Bağlam Yayınları.
Terzioğlu, F. ve Taşkın, L. (2008). Kadının toplumsal cinsiyet rolünün liderlik davranışlarına ve hemşirelik mesleğine yansımaları. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 12,(2),62-67.
Timisi, N. (1997). Medyada cinsiyetçilik. Ankara: KSSGM Yayını.
Yaşın Dökmen, Z. (2004). Toplumsal cinsiyet: sosyal psikolojik açıklamalar. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Yılmaz, R. Ayhan (2007). Reklamlarda toplumsal cinsiyet kavramı: 1960–1990 yılları arası milliyet gazetesi reklamlarına yönelik bir içerik analiz. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 143–155.
Yogev, S.P. (2006). Ergenlerde toplumsal cinsiyetin kazanılması aile, okul ve arkadaş etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Refbacks
- There are currently no refbacks.
TUDEB is licensed under a Creative Commons License.
Copyright © 2016
Yaratıcı Drama Dergisi
Tüm Hakları Saklıdır