Dışavurum ifadesi Olarak Dans/Devinimin Gücü

Ali Öztürk

Öz


Bir devinim dünyasında yaşıyoruz, yaşayan tüm canlılar aşamalı bir evrim ve gelişme içinde, tüm evren sürekli bir hareket halinde. Evren tüm unsurları ile kesin olan bir program içinde devinim halindedir. Bu devinim evrenin düzenin sağlanmasında etkili olmaktadır. İnsanoğlu kendini devinim yoluyla ifade eder. İlkel insanda devinim, yaşamın özünü oluşturur, yaşamak için, yiyeceğini ve giyeceğini bulmak için, ateşi korumak için her zaman hareket etmelidir. Devinimi dini ve törensel danslarda ve seremoniler de korku ve sevincini, özlemini, ümitlerini ifade biçimi olarak kullanır. Doğum, ölüm ve üreme insanın yaşamının vazgeçilmezleridir ve bunlar devinim ile gerçekleşir. İnsan ne kadar doğaya yakın yaşarsa devinim de ifadelerini o kadar eş zamanlı olarak gösterir.

Yaratıcı devinim etkinlikleri, kişisel ve işlevsel/fiziksel devinimler olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Kişisel yaratıcı devinimler bireyin kendi ruh halini ya da mizacını yansıtırken, işlevsel devinimler, iyi bir kas gelişimi gibi uygulamalı bir amaca hizmet etmektedir. Yaratıcı devinimlerde önceden düşünme ya da plan yapma gibi bir durum yoktur. Bireyler kendilerini müziğin ritmine bırakarak başka alemlere giderler. Mükemmel olarak kabul edilen ya da önceden uygulamaya koyulmuş herhangi bir devinim şekli yoktur. Bireyler, devinimlerin birlikte daha iyi çalıştığını ve bu devinimleri birleştirerek dans üretmenin yollarını zamanla öğrenirler. Bu devinimlerin bilgisi ve dans üretmek için yaratıcı biçimde bu devinimlerin birleştirilmesi, bireyleri bir kompozisyon yaratmaya yönlendirir. Bu yaptıkları, çocukların devinimlerini geliştirir. İlerleyen yaşlarda, devinimler daha denetimli, akıcı ve zarif olur. Bu da danslardaki kaliteye yansır (Lynch-Fraser, 1991). Bu çalışmada yukarıda belirtilen görüşler doğrultusunda şu konular ele alınacaktır:

  • Dans/devinimin anlatım gücü,
  • Birey ve dans/devinim ilişkisi (Dans/devinimin bireye kazandırdıkları),
  • Bireyin yaratıcı, sanatsal ve estetik açıdan  dans/devinim ihtiyacı,
  • Dans/devinimin diğer sanatlarla ilişkisi,
  • Dans/devinimin fenomenolojik ifade gücü.

Anahtar Kelimeler


Dans; Devinim; Yaratıcılık; Dışavurum

Kaynaklar


David, J. (1972). Childhood and movement. Oxford Basil: Blackwell.

Dewey, J. (1900). School and society. Chicago: The University of Chicago Press.

Edwards, L. C. ve Nabors, M. L. (1993). The creative arts process: What it is and what it is not. Dimensions, 48(3).

Lynch-Fraser, D. (1991). Playdancing [electronic resource] : discovering and developing creativity in young children. Pennington, NJ: Princeton Book Co.

Russell, J. (1987). Creative dance in the primary school (3. Edition). Northcote House Pub. Ltd.

V. Bruce, (1965). Dance and dance drama in education, New York: Pergamon Press,


Tam Metin: PDF

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Creative Commons Lisansı
TUDEB is licensed under a Creative Commons License.

Copyright © 2016

Yaratıcı Drama Dergisi

Tüm Hakları Saklıdır