Yaratıcı Drama Eğitiminin Ergenlerin Sosyal Becerilerine Etkisi
Öz
Bu çalışma, ergenlere grupla bir işi yapma ve yürütme, ilişkiyi başlatma ve sürdürme ile kendini kontrol etme sosyal becerilerinin kazandırılmasına yaratıcı drama eğitiminin etkisini araştırmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma öntest-sontest kontrol gruplu deneme modelinde yürütülmüştür. Bu bağlamda ergenlere 10 hafta boyunca haftada iki kez, toplam 20 oturum olmak üzere yaratıcı drama eğitimi verilmiştir. Uygulanan yaratıcı drama programı, araştırmacılar tarafından ergenlerde kendini kontrol etme, ilişkiyi başlatma ve sürdürme, grupla bir işi yapma ve yürütme becerilerini geliştirmek amacı ile geliştirilmiştir. Hazırlanan program, rol oynama, doğaçlama gibi yaratıcı drama tekniklerine dayandırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Bingöl’ün Solhan ilçesindeki ortaöğretim kurumlarına devam eden ergenlerden yansız atama ile seçilen 15’i deney 15’i kontrol olmak üzere toplam 30 ergen oluşturmuştur. Çalışmada Kara ve Çam (2007) tarafından geliştirilen Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği (SBDÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde, Mann Whitney-U Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre; grupla bir işi yapma ve yürütme, ilişkiyi başlatma ve sürdürme ile kendini kontrol etme becerilerini ergenlere kazandırmada yaratıcı drama eğitiminin etkili olduğu görülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynaklar
Adıgüzel, Ö. (2010). Eğitimde yaratıcı drama, Ankara: Naturel Yayınevi.
Akfırat, Ö. F. (2004). Yaratıcı dramanın işitme engellilerin sosyal becerilerinin gelişimine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisan tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Eğitim Anabilim Dalı, Ankara.
AnnGuli, L. (2004). The effects of creative drama-based intervention for children with deficits in social perception. Austin: Ph.D Thesis, The University of Texas.
Bayer, M. (2006). Sokak çocuklarının eğitiminde drama ve tiyatronun kullanılması ve bir uygulama. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bayrakçı, M. (2007). Okulöncesinde yaratıcı drama etkinliklerinin iletişim becerilerinin gelişmesi üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kars Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.
Catterall, J. S. (2007). Enhancing peer conflict resolution skills through drama: An experimental study. Research in Drama Education.12(2):163-178.
Ceylan, Ş. (2009). Vineland sosyal duygusal erken çocukluk ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması ve okul öncesi eğitim kurumuna devam eden beş yaş çocuklarının sosyal-duygusal davranışlarına yaratıcı drama eğitiminin etkisinin incelenmesi.Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Gazi Üniverisitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Clark, P.&Fullwood, L. (1994). Social skills activities touse with hearing impaired children. Journal British Assn. Teachers of The Deaf, 18(3), 86-94.
Clements,L.A., Avery W.(1984), Acognitive behavioral approach to social skills training with shy persons, Journal of ClinicalPsychology, 40, 710–719.
De La Cruz, R. E. (1995). The effects of creative drama on the social and oral language skills of children with learning disabilities, Ph.DThesis, İlllinoisStateUniversity, Bloomington.
Erbay, F. ve Yıldırım Doğru, S. S. (2010). The effectiveness of creative drama education on the teaching of social communication skills in main streamed students Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 4475–4479.
Freeman, G. D. Sullivan, K. Fulton, C. R. (2003). Effects of creative drama on selfconcept, social skills, and problem behavior. Journal of Educational Research. 96 (3), 131-138.
Güner, A. Z. (2008). Eğitici drama uygulamalarının 5-6 yaş grubu çocukların sosyal-duygusal uyumlarına etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Jackson,T.&Bynum,N.A.(1997).Teaching toolfor culturally diverse children with behavioral disorders. Journal of InstructationPsychology, 23, 6-18.
Johannsen, K. C. P. (2004). Social issue drama and its impact on the social consciousness of preadolescent school children. Unpublished Doktoral Dissertation, University of St. Thomas. St.Paul-Minnesota.
Kamaraj, I. (2004). Sosyal becerileri derecelendirme ölçeğinin Türkçeye uyarlanması ve beş yaş çocuklarının atılganlık sosyal becerisini kazanmalarında eğitici drama programının etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Kara, Y. ve Çam, F. (2007). Yaratıcı drama yönteminin bazı sosyal becerilerin kazandırılmasına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 145-155.
Kulaksızoğlu, A., (1998). Ergenlik psikolojisi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kocayörük, A. (2004). Duygusa zeka eğitiminde drama etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
McCaslin, N. (2006). Creative drama in theclassroom and beyond. USA: Pearson Education.
Milli Eğitim Bakanlığı (1998). Tebliğler Dergisi, s.1080.
Okvuran, A. (2000). Yaratıcı dramaya yönelik tutumlar. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Önder, A. (2003). Okul öncesi çocuklar için eğitici drama uygulamaları. İstanbul: Morpa Kültür Yay.
Palut, B. (2003). Sosyal gelişim ve arkadaşlık ilişkileri. M. Sevinç (ed.). Erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar. (ss.311-318). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları
San, İ. (1996). Yaratıcılığı geliştiren bir yöntem ve yaratıcı bireyi yetiştiren bir disiplin: Eğitsel yaratıcı drama. Yeni Türkiye Dergisi. 2 (7), 148-160.
Swindells, D. ve Stagnitti, K. (2006). Pretened play and parents’ view of social competence: the construct validity of the child- Initiated pretend play assessment. Australian Occupational Therapy Journal. 53, 314-324.
Uşaklı, H. (2006). Drama temelli grup rehberliğinin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin arkadaşlık ilişkileri, atılganlık düzeyi ve benlik saygısına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Uysal, F. N. (1996). Anaokuluna giden 5-6 yaş grubu çocuklarda yaratıcı drama çalışmalarının sosyal gelişim alanına olan etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Üstündağ, T. (1998). Yaratıcı drama eğitim programının öğeleri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 107, 30-37.
Westwood, P. (1993). Common sense methods for children with special needs strategies for the regular classrom. London.
Yassa, N. A. (1997). A study of the effect of drama education on social interaction in high school students. Unpublished Doktoral Dissertation, Lakehead University, Ontario.
Yayla Ceylan, Ş. (2014). Dramatik etkinlikler ve dramanın çocuğun gelişimindeki yeri. E. Ömeroğlu (ed.). Okul öncesi eğitimde dramatik etkinliklerden dramaya teoriden uygulamaya (4.bs.) Ankara: Eğitenkitap.
Refbacks
- There are currently no refbacks.
TUDEB is licensed under a Creative Commons License.
Copyright © 2016
Yaratıcı Drama Dergisi
Tüm Hakları Saklıdır