Yaratıcı Drama ile Müzede Öğrenme Deneyimi: İstanbul Arkeoloji Müzeleri Örneği
Öz
İstanbul Arkeoloji Müzeleri yaklaşık 130 yıllık geçmişiyle pek çok medeniyete ait
izleri bünyesinde barındırmaktadır. Her yıl on binlerce insanın ziyaret ettiği müze
yerli-yabancı pek çok insanın bir biçimde buluştuğu ortak bir noktadır. Günümüzde,
ziyaretçilerin müze mekânlarını ve yapıtlarını daha nitelikli deneyimleyebilmeleri
amacıyla müze eğitiminde bazı yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemlerden biri
de aynı zamanda bir sanat eğitimi biçimi olan ve gün geçtikçe daha çok kişiye
ulaşan yaratıcı dramadır. Bu çalışmada müzede drama uygulaması gerçekleştiren
katılımcıların bu deneyimlerine ilişkin g.rüşlerini anlamaya çalışmak ve müzede
drama deneyimi ile önceki müze deneyimleri arasındaki farkla ilgili g.rüşlerinin
belirlenmesi amaçlanmaktadır. Çalışma öncesinde müze yönetiminden gerekli izinler
alınmış ve uygulama süresince müze bahçesi, Eski Şark Eserleri Müzesi ve Arkeoloji
Müzesi binaları kullanılmıştır. Çalışma grubunu, yaratıcı drama liderliği eğitimi
alan 17 yetişkin (15 kadın, 2 erkek) oluşturmaktadır. Müzede drama çalışmasında
uygulama amacıyla altı saatlik yaratıcı drama etkinlikleri tasarlanmıştır. Temel nitel
araştırma (Merriam, 2009) deseninde tasarlanan çalışmada nitel veriler odak grup
ve yarı yapılandırılmış g.rüşmeler yoluyla elde edilmiştir. Çalışmada elde edilen
nitel veriler içerik analizi tekniğiyle analiz edilmiş ve bulgular temalara ayrılmıştır.
Elde edilen bulgular katılımcıların yaşantıya dayalı bir öğrenme biçimi olan yaratıcı
drama yöntemiyle daha nitelikli ve eğlenerek öğrendiklerini, kullanılan yöntemin sanat
yapıtlarını anımsamalarında onlara yardımcı olduğunu ortaya koymaktadır. Müze
deneyimlerini önceki müze ziyaretleriyle karşılaştıran katılımcılar müzenin belirli
alanlarına odaklanarak, sanatsal bir biçimde öğrenmenin daha kalıcı bir deneyim
olduğunu ifade etmişlerdir.
Kaynaklar
Adıgüzel, Ö. (2002). Eğitsel ve sanatsal etken olarak müzeler, müze pedagojisi ve toplum ilişkisi. Yaratıcı
drama 1999- 2002 Yazılar (s. 419-428). Ankara: Naturel Yayınları.
Adıgüzel, Ö. (2002). Müze pedagojisi ve müzelerde yaratıcı drama ile öğrenme ortamları oluşturma. Yaratıcı
drama 1999- 2002 yazılar (s. 399-413). Ankara: Naturel Yayınları.
Adıgüzel, Ö., Üstündağ, T. ve Öztürk, A. (2007). İlköğretimde drama. (Ed. Ali Öztürk). Eskişehir: Anadolu
Üniversitesi Yayınları.
Akyol, A., A. ve Köksal Akyol, A. (2005). Arkeolojik alanda drama: Magnesia örneği. Yedinci drama liderleri
buluşması ve ulusal drama semineri: dramada arayışlar (s. 47-58). Ankara: Oluşum Yayınları.
Atagök, T. (1999). Türkiye’de çocuk-müze ilişkilerinin dünü ve bugünü. 2. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi.
Ankara: ÇOKAUM Yayını.
Balık, D. (2009). Çağdaş sanat müzelerinde yeni mekân deneyimi Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul
Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Başbuğ, S. ve Aykaç, M. (2012). İlköğretim okullarında müze çalışmalarının yaratıcı drama yöntemiyle yapılandırılması.
İ. San (Ed.), Çocuk müzeleri ve yaratıcı drama (s. 185-206). Ankara: Naturel Yayınları.
Çakır İlhan, A. (2012). Yaratıcılık eğitimi bağlamında çocuk müzeleri. İ. San (Ed.), Çocuk müzeleri ve yaratıcı
drama (s. 19-42). Ankara: Naturel Yayınları.
Creswell, J., W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among fi ve approaches (Second
Edition). Sage: California.
Dewey, J. (2014). Deneyim ve eğitim (4. Baskı, S. Akıllı, Çev.). Ankara: Odtü Yayıncılık.
Earl, A. (1997). Müze pedagojisi İngiltere’de nasıl gelişti? Tarih konuşan drama. İ. San (Ed.), VI. Uluslararası
eğitimde drama semineri: drama-maske-müze (s. 35-46). Ankara: İşkur Matbaacılık.
Fraser, J. W. (2004). Museums, drama, ritual and power: a theory of the museum experience (Unpublished
Doctor of Philosophy Thesis). University of Leicester.
Gartenhaus, Alan R. (2000). Yaratıcı düşünme ve müzeler. Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve
Uygulama Merkezi Yayınları.
Hooper-Greenhill, E. (1999). Müze ve galeri eğitimi. Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama
Merkezi Yayınları.
Hooper-Greenhill, E. (2003). Museums and social value: Measuring the impact of learning in museums. Paper
presented at the ICOM-CECA Annual Conference, Oaxaca.
ICOM (International Commission of Museums). (2007) ICOM defi nition of a museum. Erişim tarihi:
02.2017, http://icom.museum/the-vision/museum-defi nition.
Kelly, L. (2007). Visitors and learners: Adult museum visitors’ learning identities. Paper Presented at the
ICOM-CECA Conference November 2007, Vienna: Austria
Kılıçaslan, H. ve Adıgüzel, Ö. (2016). Mimarlıkta müze bilinci kazandırmada yaratıcı drama: Trabzon müzeleri.
Fine Arts, 11(1), 1-11.
Madran, B. (1999). Yeniden müzeciliği düşünmek. T. Atagök (Ed.), Müze türleri (s. 3-20). İstanbul: Yıldız
Teknik Üniversitesi Basım Yayın Merkezi.
Mercin, L. (2003). Kültür ve sanat değerlerinin yaşatılmasında müzelerin rolü. Elektronik Sosyal Bilimler
Dergisi, 2(6), 106-114.
Mercin, L. (2006). Müzeler ve toplum. Erişim tarihi: 25.03.2017, http://www.ayk.gov.tr/wp.
Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation. Jossey Bass: Wiley.
Okvuran, A. (2012). Müzede dramanın bir öğretim yöntemi olarak Türkiye’de gelişimi. Eğitim ve Bilim Dergisi,
(166), 170-180.
Onur, B., (2012). Çağdaş müze eğitim ve gelişim müze psikolojisine giriş (1. Baskı). Ankara: İmge Yayınevi.
Onur, B., (2013). Müze ve oyun kültürü. Ankara: İmge Yayınevi.
Önder, A., Abacı, O. ve Kamaraj, I. (2009). Müzelerin eğitim amaçlı kullanımı projesi: İstanbul Arkeoloji Müzesi’ndeki
Marmara örneklemi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(25), 103-117.
Paykoç, F. (2008). Müzede düşünerek dokunarak ve hissederek öğrenme. Geçmişten Geleceğe Türkiye’de Müzecilik
Sempozyumu (21-23 Mayıs 2008). Ankara: VEKAM (Vehbi Koç ve Ankara Araştırmaları Merkezi)
Yayını.
Püsküllüoğlu, A. (2012) Türkçe sözlük. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Shaw, W. M. K. (2004). Osmanlı müzeciliği: Müzeler, arkeoloji ve tarihin görselleştirilmesi (E. Soğancılar,
Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Yalçın Wells, Ş. (2014). Bir üniversite müzesinde aktif sanat eğitimi: Barber Enstitüsü örneği. Journal of Social
Studies Education Research. 5(1), 20-37.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş 9. baskı). Ankara:
Seçkin Yayıncılık.
Refbacks
- There are currently no refbacks.
TUDEB is licensed under a Creative Commons License.
Copyright © 2016
Yaratıcı Drama Dergisi
Tüm Hakları Saklıdır