Farklı Disiplinlerde Yaratıcı Drama Temelli Uygulamalara İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi
Öz
Bu araştırma, farklı disiplinler odağında gerçekleştirilmiş yaratıcı drama uygulamalarına yönelik öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden temel yorumlayıcı nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın verileri 18 saatlik yaratıcı drama uygulamasından sonra öğretmenlerle görüşme yapılarak toplanmıştır. Görüşmeler için açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu geliştirilmiştir. Görüşmeler, öğretmenlerle yüz yüze drama salonunda yapılmış ve ses kayıt cihazıyla kaydedilmiştir. Toplanan veriler önce düz yazıya aktarılmış, ardından öğretmenlerin yaratıcı dramayı yöntem olarak kullanmalarına dönük görüşlerini anlamak için betimsel analizle çözümlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu 2016 Şubat ayında Muğla ili Menteşe İlçesi Şahidi Ortaokulu’nda farklı branşlarda görev yapan 8 kadın 4 erkek olmak üzere 12 öğretmenden oluşmuştur. Araştırma sonucunda katılımcılar çalışma sürecinde görmüş oldukları drama uygulamalarının mesleki gelişimlerini ve öğretmenlik anlayışlarını olumlu yönde etkilediğini ifade etmişlerdir. Öğretmenler, uygulama sonucunda yaratıcı dramanın bir yöntem olarak kullanılmasının öğrencilerin etkili öğrenmeleri üzerindeki rolünü fark ettiklerini ve öğrenme öğretme anlayışlarında öğrenci merkezli yapılandırmacı bir öğrenme anlayışı geliştirdikleri yönünde görüş belirtmişlerdir.
Kaynaklar
Adıgüzel, H. Ö. (2006). Yaratıcı drama. H. Ö. Adıgüzel. (Ed.). Yaratıcı drama(1985-1998) yazılar. İkinci Bas- kı. Ankara. Naturel Yayıncılık.
Adıgüzel, Ö.(2012). Eğitimde yaratıcı drama. Ankara: Naturel Yayınları.
Akçadağ, T. (2010). Öğretmenlerin ilköğretim programındaki yöntem teknik ölçme ve değerlendirme
konularına ilişkin eğitim ihtiyaçları. Bilig, (53), 29-50.
Annerella, L. (1992). Creative drama in the classroom. , Non-journal, Educational Resources Information
Center (Eric). (1-22).
Aykaç, M. (2011). Yaratıcı drama etkinliklerinin Türkçe öğretmen adaylarının konuşma becerilerine etkisi.
International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkish (8), 671-682.
Aykaç, M. (2011). Türkçe öğretiminde çocuk edebiyatı metinleriyle kurgulanan yaratıcı drama etkinliklerinin anlatma becerilerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aykaç, N. ve Ulubey, Ö. (2008).Yaratıcı drama yöntemi ile yapılandırmacılık ilişkisinin 2005 MEB ilköğretim programlarında değerlendirilmesi. Yaratıcı Drama Dergisi. 3(6), 30-46.
Aypay, A. (2011). Öğretme ve öğrenme anlayışları ölçeğinin Türkiye uyarlaması ve epistemolojik inançlar ile öğretme ve öğrenme anlayışları arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1), 7-29.
Baş, G. (2014). İlköğretim öğretmenlerinin öğretme-öğrenme anlayışlarının bazı değişkenler açısından değer- lendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (22), 18-30.
Baş, G. ve Beyhan, Ö. (2013). Öğretmen adaylarının öğretme-öğrenme anlayışları ile öğrenci kontrol ideolo- jileri arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) Özel Sayı (1), 14-26.
Biggs, J. (1996). Enhancing teaching throught constuctive alignment. Higher Education, (32), 347-364. Brooks, J. G. and Brooks, M. G. (1999). Insearch of understanding: The case for constructivis tclassrooms
(Revised ed.). Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Cawthon, S., and Dawson, K. (2009). Drama for schools: Impact of a drama-based professional development program on teacher self-ef cacy and authentic instruction. Youth Theatre Journal,( 23), 144-161.
Çayır Nihan, A. ve Gökbulut, Ö.(2015). Yaratıcı drama yöntemi ile öğretmen yeterliklerinden kişisel gelişim üzerine nitel bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11( 2), 252-270.
Demirsöz, Ebru, S. ( 2010).Yaratıcı dramanın öğretmen adaylarının - demokratik tutumları, bilişüstü farkın- dalıkları ve duygusal zekâ yeterliliklerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
Danielson, T.R. (1992). Evaluating the ability of drama base distruction to in uence the socialization of tenth grade English. New York: National Arts Education Research Center. (ERIC Documentation Reproduction Service No. ED 367000).
Duatepe-Paksu, A. ve Ubuz, B. (2007). Yaratıcı drama temelli matematik dersleri hakkında öğretmen görüşle- ri. Yaratıcı Drama Dergisi, 1 (3-4), 193-206.
Dupont, S. (1992). The effectiveness of creative drama as an instructional strategy to enhance the reading comprehension skills of fthgrade remedial readers. Reading Research Hand Instruction, 31(3), 41-52.
Fer, S.,ve Cırık, I. (2007). Yapılandırmacı öğrenme: kuramdan uygulamaya. İstanbul: Morpa Yayınları
Jones, M. G., and Araje, L. B. (2002). The impact of constructivism on education: Language, discourse and
meaning. American Communication Journal, 5(3), 1-10.
Kaf-Hasırcı, Ö., Bulut, M. S. ve Saban-İ azoğlu, A. (2008). Öğretmen adaylarının yaratıcı drama dersinin
bireysel ve akademik kazanımlarına ilişkin görüşleri. Yaratıcı Drama Dergisi, 3 (6), 63-81.
Maden, S. (2011). Türkçe öğretiminde dramanın kullanımı ile ilgili sorunlar. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 107-122.
Merriam, S. B. ve diğerleri. (2002). Qualitative research in practice: Examples for discussion and analysis. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Metinnam, İ., Keleşoğlu, S. ve Özen, Z. (2014). Teachers’ views on using creative drama as a method in social studies education. Journal of Education and Future, 6, 43-57.
Özdemir, L. (2003). Yaratıcı drama dersinin duygusal zeka gelişimine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Polisini, J. K. (1994). The creative drama book three approaches. Anch Orage Pers. New Orleans. USA. Saçlı, F. (2013). Yaratıcı drama eğitiminin aday beden eğitimi öğretmenlerinin eleştirel düşünme becerileri ve
eğilimleri üzerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Saçıcı, S. (2013). The interrelation between re-service science teachers’ conceptions of teac-hin gand learning,
learning approach esand self-ef cacy beliefs. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. ODTÜ, Ankara Simons, P.R.J. (1997). De nition sand therories active learning. Stern, D. and Huber,G.L.(Ed.), Active learning
for student sand teachers: report from eight countries. Paris: OECD.
Somers, J. (1994). Drama in the curriculum. London: Cassel Educational Limited.
Şahin, S. ve Yılmaz, H. (2011). A con rmatory factor analysis of the teachin gandlearning conceptions questi- onnaire (TLCQ). Journal of Instructional Psychology, 38, (3), 194- 200.
Şimşek, M. (2013). Yaratıcı drama dersinin sınıf öğretmeni adaylarının sosyal becerilerine etkisi. Yayımlan- mamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
Yeşilyurt, E. (2013). Öğretmen adaylarının öğretmen öz yeterlik algıları. Elektronik sosyal bilimler dergisi, 12 (45), 88-104.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Ward, W. (1960). Creative drama, drama with and for children, children theater. Washington: US. Depert-
mend of Health, Educationand Welfare Of ce of Education.
Refbacks
- There are currently no refbacks.
TUDEB is licensed under a Creative Commons License.
Copyright © 2016
Yaratıcı Drama Dergisi
Tüm Hakları Saklıdır